Baterías militares de Cabo Prior

O 13 de xuño de 1926 o Goberno do xeral Primo de Rivera promulgou, por Real Decreto, o Plan de Artillado da Fronte Marítima das Bases Navais de Ferrol-Coruña, Cartaxena e Mahón. Este plan impulsou a defensa da costa española, incluíndo a Ártabra e, en concreto, a área de Prior e Prioriño, ademais da de Campelo, ao norte. Cada un destes puntos estratéxicos contaba con dúas baterías de costa e unha antiaérea. En Prior aséntanse as de Prior Norte, Prior Alto e Antiaérea. 

INGENIERÍA

A construción das baterías comezou con Prior Norte en 1928, o grupo máis próximo ao faro. Atópanse ocultas na liña de costa, máis aló das edificacións que aparecen nada máis acceder ao cabo pola estrada DP-3603. Estes edificios eran as zonas de descanso e recreo do persoal que estaba destinado aquí para servir a batería. Artilouse con catro canóns  Vickers 15,24 cm de calibre. Prior Alto, ao que se accede polo ramal que se atopa á dereita na estrada de saída de Prior Norte, construíuse tamén en 1928. Correspondéronlle dous canóns de costa Vickers de 38,1 cm de calibre que pesaban 645.458 Kg. Estas pezas foron traídas desde Inglaterra, onde se atopaba a fábrica, ata o porto de Ferrol, a bordo do vapor Bronton Maner.

O traslado do material ata o cabo e a súa montaxe foi complexo e requiriu de enormes esforzos organizativos e económicos por parte do Goberno español. Acondicionáronse  novas vías, aínda que existía a que conducía ao faro, para que camións e outros tipos de transportes movesen as pezas ata o seu asentamento. Unha vez alí, guindastres construídos nos estaleiros locais encargáronse da montaxe.

Por cada peza existe un edificio destinado a aloxar repostos de munición cun local para proxectís e outro para cargas. Ademais, a batería conta con espazo para o persoal que debía vixiala, así como un taller e almacén.

As súas probas de lume realizáronse en 1933, con tres disparos cada peza.